Κάθε χρόνο τέτοια μέρα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατακλύζονται από δηλώσεις, μηνύματα, ομιλίες, αφιερώματα και εκπομπές, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Eπίσης γίνεται πολύς “θόρυβος” για την ευαισθητοποίηση ενάντια στη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών. Με βίντεο, με καμπάνιες, με εικόνες και συζητήσεις. Όλες και όλοι μιλούν, και καλά κάνουν!
Τι γίνεται όμως τις ημέρες που έχει “ησυχία”; Τι γίνεται τις στιγμές που η βία δεν βρίσκεται ως θέμα στο χρονολόγιό μας στο Facebook ή σε ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση;

Ας το θέσουμε με θάρρος, αλλιώς:
? Ποια γυναίκα μιλάει;
?  Ποια διακρίνει πως κακοποιείται;
?  Ποια έχει δώσει στον εαυτό της την υπόσχεση «ήταν η τελευταία φορά» και ποτέ δεν την κράτησε;
?  Ποια διακρίνει τη σεξουαλική παρενόχληση που έχει υποστεί στο εργασιακό ή άλλο περιβάλλον;
?  Ποια καταλαβαίνει πως όταν είπε ΟΧΙ, η σεξουαλική πράξη ήταν βιασμός;
?  Ποια γνωρίζει πως η λεκτική και η ψυχολογική βία είναι ΟΝΤΩΣ βία;
?  Ποια νιώθει τύψεις που ο “άλλος” της φώναξε;
?  Ποια δεν μπορεί να πει “όχι” ή τη γνώμη της γιατί φοβάται μην φάει ξύλο;
?  Ποια παραδέχθηκε έστω και μια φορά στη ζωή της «Μου άξιζε γιατί τον προκάλεσα»;
?  Ποια δεν φεύγει γιατί τον λυπάται, αλλά και επειδή αυτός την παρακαλάει;
?  Ποια έχει νιώσει πως έχει κινδυνεύσει η ζωή της από τον “σύντροφο”;
?  Ποια έχει το θάρρος να ζητήσει βοήθεια;
?  Πόσες από εμάς παρακινούμε μια φίλη, συγγενή, γνωστή ή γειτόνισσα που κακοποιείται να ζητήσει βοήθεια;

Σπάσε τώρα τη σιωπή και ζήτα βοήθεια. Δεν είσαι μόνη σου.
Κάλεσε στη γραμμή SOS 15900 ή στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου μας.

Η Δήμαρχος
Μαρία Ανδρούτσου